Pieśni Jana Kochanowskiego księgi dwoje – zbiór pieśni Jana Kochanowskiego, wydany nakładem Drukarni Łazarzowej w 1586 roku (a więc już po śmierci autora). Podzielony był na dwie części – Księgi pierwsze oraz Księgi wtóre. Zawierał 49 utworów i był tym samym największym zbiorem pieśni tego autora. Nie znalazły się w nim jednak wszystkie pieśni poety, część z nich on sam postanowił nie włączyć do zbioru, ukazały się one później w książce Fragmenta albo Pozostałe utwory (1590).
Księgi pierwsze
Pieśń I | Byś wszystko złoto posiadł, które, powiadają |
Pieśń II | Serce roście, patrząc na te czasy |
Pieśń III | Dzbanie mój pisany |
Pieśń IV | Złota to strzała i krom wszego jadu była |
Pieśń V | Kto ma swego chleba |
Pieśń VI | Acz mię twa droga, miła, barzo boli |
Pieśń VII | Trudna rada w twej mierze, przyjdzie sie rozjechać |
Pieśń VIII | Gdzieśkolwiek jest, Boże-ć pośli dobrą godzinę |
Pieśń IX | Chcemy sobie być radzi |
Pieśń X | Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry |
Pieśń XI | Stronisz przede mną, Neto nietykana |
Pieśń XII | Muszę wyznać, bo sie już nie masz na co chować |
Pieśń XIII | O piękna nocy nad zwyczaj tych czasów |
Pieśń XIV | Patrzaj, jako śnieg po górach sie bieli |
Pieśń XV | Nie za staraniem ani prze mą sprawę |
Pieśń XVI | Królom moc na poddane i zwierzchność dana |
Pieśń XVII | Słońce już padło, ciemna noc nadchodzi |
Pieśń XVIII | Czołem za cześć, łaskawy mój panie sąsiedzie |
Pieśń XIX | Żal mi cię, niebogo |
Pieśń XX | Miło szaleć, kiedy czas po temu |
Pieśń XXI | Ty śpisz, a ja sam na dworze |
Pieśń XXII | Rozumie mój, prózno sie masz frasować |
Pieśń XXIII | Nieźle czasem zamilczeć, co człowieka boli |
Pieśń XXIV | Zegar, słyszę, wybija |
Pieśń XXV | Użałuj sie, kto dobry, a potłucz zawiasy |
Księgi wtóre
Pieśń I | Przeciwne chmury słońce nam zakryły |
Pieśń II | Nie dbam, aby zimne skały |
Pieśń III | Nie wierz Fortunie, co siedzisz wysoko |
Pieśń IV | W twardej kamiennej wieży i za troistymi |
Pieśń V | Wieczna sromota i nienagrodzona Szkoda |
Pieśń VI | Królewno lutnie złotej i rymów pociesznych |
Pieśń VII | Słońce pali, a ziemia idzie w popiół prawie |
Pieśń VIII | Nie frasuj sobie, Mikołaju, głowy |
Pieśń IX | Nie porzucaj nadzieje |
Pieśń X | Może kto ręką sławy dostać w boju |
Pieśń XI | Stateczny umysł pamiętaj zachować |
Pieśń XII | Nie masz, i po drugi raz nie masz wątpliwości |
Pieśń XIII | Panu dzięki oddawajmy |
Pieśń XIV | Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie |
Pieśń XV | Nie zawżdy Apollo strzela |
Pieśń XVI | Nic po tych zbytnich potrawach; nic po tym |
Pieśń XVII | Nie godzien tego ten świat zawikłany |
Pieśń XVIII | Ucieszna lutni, w której słodkie strony |
Pieśń XIX | Jest kto, co by wzgardziwszy te doczesne rzeczy |
Pieśń XX | Jaką, rozumiesz, zazdrość zjednałeś sobie |
Pieśń XXI | Srogie łańcuchy na swym sercu czuję |
Pieśń XXII | Proszę, jeśli sie z tobą co śpiewało |
Pieśń XXIII | Nie zawżdy, piękna Zofija |
Pieśń XXIV | Niezwykłym i nieleda piórem opatrzony |